دررفتگی خلفی مفصل ران بیشتر در اثر خشونت غیرمستقیم قوی مانند تصادفات رانندگی ایجاد می شود.اگر شکستگی سر استخوان ران وجود داشته باشد به آن شکستگی پیپکین می گویند.شکستگی پیپکین در کلینیک نسبتا نادر است و بروز آن حدود 6 درصد از دررفتگی لگن را تشکیل می دهد.از آنجایی که شکستگی پیپکین یک شکستگی داخل مفصلی است، اگر به درستی با آن برخورد نشود، ممکن است آرتریت تروماتیک پس از عمل رخ دهد و خطر نکروز سر استخوان ران وجود دارد.در مارس 2016، نویسنده یک مورد شکستگی پیپکین نوع I را درمان کرد و اطلاعات بالینی و پیگیری آن را به شرح زیر گزارش کرد.
داده های بالینی
بیمار لو، مرد 22 ساله، به دلیل "ورم و درد در ناحیه ران چپ ناشی از تصادف رانندگی و محدودیت فعالیت به مدت 5 ساعت" در بیمارستان بستری شد.معاینه فیزیکی: علائم حیاتی ثابت بود، معاینه قلبی ریوی شکم منفی بود، اندام تحتانی چپ بدشکلی کوتاه کننده خم شدگی، لگن چپ به وضوح متورم بود، تندرنس نقطه میانی کشاله ران چپ مثبت، درد کوبه ای بزرگ تروکانتر و اندام تحتانی درد ضربی طولی مثبت بود.فعالیت فعال مفصل ران چپ محدود است و درد ناشی از فعالیت غیرفعال شدید است.حرکت انگشت پای چپ طبیعی است، احساس اندام تحتانی چپ به میزان قابل توجهی کاهش نمی یابد و خون محیطی خوب است.معاینه کمکی: فیلم های اشعه ایکس از مفاصل دوتایی ران در موقعیت سمت راست نشان داد که ساختار استخوانی سر استخوان ران چپ ناپیوسته، به سمت عقب و بالا دررفته است و قطعات کوچک شکستگی در استابولوم قابل مشاهده است.
تشخیص پذیرش
شکستگی سر استخوان ران چپ همراه با دررفتگی مفصل ران.پس از بستری، دررفتگی لگن چپ به صورت دستی کاهش یافته و سپس مجدداً دررفته شد.پس از بهبود معاینه قبل از عمل، شکستگی سر استخوان ران چپ و دررفتگی مفصل ران با جااندازی باز و فیکساسیون داخلی تحت بیهوشی عمومی در اورژانس درمان شد.
برش نزدیک به خلفی جانبی مفصل ران چپ به طول حدود 12 سانتی متر انجام شد.در حین عمل، یک شکستگی در محل اتصال رباط تحتانی داخلی استخوان ران با جدا شدن و جابجایی آشکار انتهای شکسته مشاهده شد و اندازه ای حدود 3.0 سانتی متر در قطعات شکستگی استابولوم × 2.5 سانتی متر مشاهده شد.50 میلی لیتر خون محیطی برای تهیه پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) گرفته شد و ژل PRP روی شکستگی اعمال شد.پس از ترمیم بلوک شکستگی، از سه پیچ 40 میلی متری قابل جذب INION فنلاندی (قطر 2.7 میلی متر) برای رفع شکستگی استفاده شد.مشخص شد که سطح مفصلی غضروف سر استخوان ران صاف، کاهش خوب بود و فیکساسیون داخلی محکم بود.مفصل ران باید ریست شود و مفصل ران فعال باید عاری از اصطکاک و دررفتگی باشد.تابش C-arm کاهش خوبی در شکستگی سر استخوان ران و مفصل ران نشان داد.پس از شستن زخم، کپسول مفصل خلفی را بخیه بزنید، محل توقف عضله روتاتور خارجی را بازسازی کنید، فاسیا لاتا و پوست بافت زیر جلدی را بخیه بزنید و لوله زهکشی را نگه دارید.
بحث و گفتگو
شکستگی پیپکین یک شکستگی داخل مفصلی است.درمان محافظه کارانه اغلب برای دستیابی به یک کاهش ایده آل دشوار است و حفظ آن دشوار است.علاوه بر این، تکه های استخوانی آزاد باقیمانده در مفصل باعث افزایش سایش داخل مفصلی می شود که به راحتی باعث آرتریت ضربه ای می شود.علاوه بر این، دررفتگی مفصل ران همراه با شکستگی سر استخوان ران به دلیل آسیب خون رسانی به سر استخوان ران، مستعد نکروز سر استخوان ران است.میزان نکروز سر استخوان ران در بزرگسالان جوان پس از شکستگی سر استخوان ران بیشتر است، بنابراین اکثر مطالعات بر این باورند که جراحی اورژانسی باید در عرض 12 ساعت انجام شود.بیمار پس از پذیرش با جااندازی دستی درمان شد.پس از کاهش موفقیت آمیز، فیلم اشعه ایکس نشان داد که بیمار دوباره دررفته شده است.در نظر گرفته شد که بلوک شکستگی در حفره مفصلی تا حد زیادی بر پایداری کاهش تأثیر می گذارد.برای کاهش فشار سر استخوان ران و کاهش احتمال نکروز سر استخوان ران در شرایط اورژانسی پس از بستری، جااندازی باز و فیکساسیون داخلی انجام شد.انتخاب روش جراحی نیز برای موفقیت عمل بسیار مهم است.نویسندگان معتقدند که روش جراحی باید با توجه به جهت دررفتگی سر استخوان ران، قرار گرفتن در معرض جراحی، طبقه بندی شکستگی و سایر عوامل انتخاب شود.این بیمار یک دررفتگی خلفی جانبی مفصل ران همراه با شکستگی سر داخلی و تحتانی فمور است.اگرچه روش قدامی ممکن است برای قرار گرفتن در معرض شکستگی راحت تر باشد، اما در نهایت رویکرد خلفی جانبی انتخاب شد زیرا دررفتگی شکستگی سر استخوان ران یک دررفتگی خلفی است.تحت نیروی قوی، کپسول مفصل خلفی آسیب دیده است و خون رسانی خلفی جانبی سر استخوان ران آسیب دیده است.رویکرد خلفی جانبی می تواند از کپسول مفصل قدامی آسیب دیده محافظت کند، در صورت استفاده مجدد از رویکرد قدامی، کپسول مفصل قدامی باز می شود که باعث از بین رفتن خون باقی مانده سر استخوان ران می شود.
بیمار با 3 پیچ قابل جذب فیکس شد که می تواند به طور همزمان نقش تثبیت فشاری و ضد چرخش بلوک شکستگی را ایفا کند و باعث بهبود خوب شکستگی شود.
PRP حاوی غلظت بالایی از فاکتورهای رشد، مانند فاکتور رشد مشتق از پلاکت (PDGF) و فاکتور رشد انتقال - β (TGF) - فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGF)، فاکتور رشد شبه انسولین (IGF)، فاکتور رشد اپیدرمی (EGF) و غیره در سالهای اخیر، برخی از محققان تایید کرده اند که PRP توانایی آشکاری در القای استخوان دارد.برای بیماران مبتلا به شکستگی سر استخوان ران، احتمال نکروز سر استخوان ران پس از عمل زیاد است.انتظار می رود استفاده از PRP در انتهای شکستگی شکستگی باعث بهبود زود هنگام شکستگی شود و از وقوع نکروز سر استخوان ران جلوگیری کند.این بیمار طی 1 سال پس از عمل نکروز سر استخوان ران نداشت و پس از عمل به خوبی بهبود یافت که نیاز به پیگیری بیشتر دارد.
[مطالب این مقاله تکثیر و به اشتراک گذاشته شده است.ما مسئولیتی در قبال نظرات این مقاله نداریم.لطفا درک کنید.]
زمان ارسال: مارس-17-2023